- Stek
- Stek Sm "Knoten" per. Wortschatz fach. (20. Jh.) Stammwort. Niederdeutsche Form von Stich, also "der Einstich, das Durchgesteckte". deutsch s. stechen
Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache. 2013.
Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache. 2013.
stek — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}anat. {{/stl 8}}{{stl 7}} końcowy odcinek przewodu pokarmowego płazów, gadów, ptaków, niektórych ryb i prymitywnych ssaków, w którym mają… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Stek — Stek, seemännischer Knoten verschiedener Art, z. B. Paalstek (s. d.), Schotstek, Schlippstek, Webeleinstek u. a … Meyers Großes Konversations-Lexikon
stek- Ⅰ — *stek germ.?, Verb: nhd. bedecken; ne. cover (Verb); Etymologie: s. ing. *steg (1), *teg (1), Verb, decken, Pokorny 1013; Literatur: Falk/Torp 479 … Germanisches Wörterbuch
stek- Ⅱ — *stek germ.?, Verb: nhd. ragen, steif sein ( Verb); ne. stand out, be (Verb) stiff; Etymologie: idg. *stegʰ , *stengʰ , Verb, Substantiv, Adjektiv, stechen, Halm, Stan … Germanisches Wörterbuch
Stek — [st... , auch ʃt... ], der; s, s (Seemannssprache Knoten) … Die deutsche Rechtschreibung
stek — stek(e variant forms of stick n.3 … Useful english dictionary
stèk — stéka m (ȅ ẹ) glagolnik od steči ali stekati: stek vode v kanal / kraj ob steku rek / stek ljudi v mesto ● knjiž. nepričakovan stek dogodkov, okoliščin splet, sovpad ◊ avt. stek koles medsebojno približevanje sprednjega dela koles; jur. stek… … Slovar slovenskega knjižnega jezika
Stek — seemännischer Knoten; Schifferknoten; Segelknoten * * * Stek [ste:k , ʃte:k ], der; s, s [(m)niederd. stek(e) = Stich, Stechen] (Seemannsspr.): [Schiffer]knoten. * * * Stek [niederdeutsch] der, s/ s, Steek … Universal-Lexikon
Stek — Als Schifferknoten (Seemännische Knoten, Segelknoten, Steke) bezeichnet man Knoten, die eine besondere Bedeutung für den Betrieb von Schiffen haben. Das „Stecken“ solcher Knoten ist wesentlicher Ausbildungsbestandteil von Seeleuten und… … Deutsch Wikipedia
stek — I m III, D. u, N. stekkiem 1. lm M. i anat. «końcowy odcinek przewodu pokarmowego ryb spodoustych, płazów, gadów, ptaków i stekowców, do którego uchodzą drogi moczowe i płciowe; kloaka» 2. blm przestarz. «nagromadzenie, zbiorowisko czegoś (zwykle … Słownik języka polskiego